اداره تعزیرات یا دیوان بین المللی لاهه؟
کافه مثبت:شکایت از واحدهای صنفی که مرتکب گرانفروشی شدهاند به اندازهای پیچیده و غیرممکن است که اغلب افراد زیان دیده از پیگیری شکایت خود منصرف میشوند. در ایران حق طرح شکایت مستدل و منطقی در موارد مختلف به رسمیت شناخته شده و قوانین حامی افراد در چنین موقعیتهایی هستند اما متاسفانه برخی دستگاههای […]
کافه مثبت:شکایت از واحدهای صنفی که مرتکب گرانفروشی شدهاند به اندازهای پیچیده و غیرممکن است که اغلب افراد زیان دیده از پیگیری شکایت خود منصرف میشوند.

در ایران حق طرح شکایت مستدل و منطقی در موارد مختلف به رسمیت شناخته شده و قوانین حامی افراد در چنین موقعیتهایی هستند اما متاسفانه برخی دستگاههای فعال در این حوزه به جای فراهم آوردن زمینه طرح شکایتهای منطقی و به حق مردم، مسیری را پیش پای مراجعه کنندگان خود میگذارند که افراد از طرح و پیگیری شکایت صرف نظر میکنند.«سازمان تعزیرات حکومتی» یکی از این مجموعهها است که شکایت باید در سایت آن ثبت شود. برای ثبت شکایت نیاز به اطلاعات مختلفی از متشاکی – فروشنده متخلف- است. از کُد ملی گرفته تا شناسنامه و شماره پروانه واحد صنفی و… که بدون تکمیل اطلاعات مذکور امکان ثبت شکایت نیست و در نهایت نیز حتی با وجود اطلاعات، سایت این اداره آنقدر خطا میدهد که افراد از ثبت شکایت خود صرف نظر میکنند! به قول یکی از مخاطبان کافه مثبت، فقط کم مانده سازمان تعزیرات شاکی را ملزم کند تا کپی عقدنامه فروشنده متخلف را نیز ارائه کند تا مجموع فعالیتهای این سایت در جهت عدم خدمت رسانی به مردم تکمیل شود! مخاطب دیگری این وضعیت را با دیوان بین المللی لاهه مقایسه کرده و میگوید: در شرایطی که مثلا برای شکایت از سرقت گوشی داشتن ثنا و گزارش کلانتری کفایت میکند، برای شکایت از گرانفروشی باید این مراحل پیچیده را طی کرد؛ مسیری شبیه به آنچه که احتمالا باید در دیوان لاهه برای طرح شکایت پیگیری کنیم!
کافه مثبت آماده انعکاس دیدگاههای افراد،سازمانها و نهادهایی است که نام آنها در این مطلب آمده است.







دیدگاهتان را بنویسید